Hałas i zła akustyka w domu to jedni z największych, choć często niewidzialnych, wrogów skutecznej nauki. Zanim kupisz nowe zeszyty i plecak, zadbaj o najważniejsze – ciche i sprzyjające skupieniu otoczenie do odrabiania lekcji. Badania naukowe jednoznacznie pokazują, że dzieci są znacznie bardziej wrażliwe na hałas niż dorośli, a dźwięki takie jak szum zmywarki, rozmowy w tle czy pogłos w pokoju mogą drastycznie obniżać ich zdolność koncentracji i rozumienia tekstu.

Stały w czasie poziom dźwięku, który wywołuje takie same skutki energetyczne (ma taki sam kwadrat ciśnienia akustycznego), jak zmienny w czasie zmierzony sygnał.

Ile piosenek dziś przesłuchałeś? Jak wiele rozmów przeprowadziłeś? A zastanawiałeś się kiedyś jak to się dzieje, że słyszymy? W jaki sposób to co ktoś do nas mówi do nas dociera? Aby na to odpowiedzieć należałoby zacząć od tego czym jest dźwięk.

Czy zdarzyło Ci się kiedyś wejść do pustego, minimalistycznie urządzonego pokoju, klasnąć w dłonie i usłyszeć dziwny, metaliczny dźwięk przypominający szybkie "zzzing"? To nieprzyjemne wrażenie, często porównywane do trzepotu skrzydeł, jest jednym z najczęściej występujących, a zarazem najbardziej irytujących zjawisk akustycznych.

Hałas impulsowy to najbardziej niebezpieczny dla ludzkiego słuchu rodzaj hałasu. Jest to specyficzna odmiana hałasu nieustalonego, który składa się z pojedynczych  zdarzeń dźwiękowych lub z ich ciągów, których czas trwania jest krótszy niż 1 sekunda. Hałas ten charakteryzuje się również ściśle określonym maksymalnym poziomem dźwięku, który przewyższa wartość jego równoważnego poziomu dźwięku A o ponad 10 decybeli.

Jest to prawo sformułowane przez Ernsta Heinricha Webera. Służy do wyrażenia relacji pomiędzy fizyczną miarą bodźca a reakcją zmysłów, (np. wzroku, czy właśnie słuchu). Nazywane jest również siłą wrażenia. Prawo to wynika z wielu obserwacji praktycznych i znajduje wiele zastosowań technicznych.

Cecha, która pozwala odróżnić od siebie dźwięki o tej samej wysokości i głośności, ale pochodzące z różnych źródeł dźwięku. Barwa jest zależna od widma dźwięku, czyli zawartości częstotliwości składowych, ich ilości i natężenia, jak i również ich synchroniczności, kształtu obwiedni dźwięku, kształtu i czasu narastania dźwięku.

O decybelu, niemal na pewno, słyszał każdy chociaż raz w życiu, ale czym on tak naprawdę jest? Spróbujmy to sobie wyjaśnić. Decybel jest przede wszystkim jednostką logarytmiczną oraz bezwymiarową. Znaczy to zwyczajnie, że określa on miarę wielkości ilorazowych i wymaga pewnego odniesienia, gdyż  sam w sobie nie jest jednostką skali absolutnej – takim jak na przykład metr. Ile to jest metr, każdy doskonale wie.

Wiele osób zetknęło się z pojęciem pogłosu w pomieszczeniu, jednak mało kto zdaje sobie sprawę z tego jak powstaje to zjawisko, co powoduje i jak z nim walczyć.