
Dźwięk materiałowy
|
Zespół Nyquista
Kiedy słyszymy hałas dobiegający od sąsiada, instynktownie myślimy, że "ściany są cienkie". Ale dźwięk ma niezwykłą zdolność do podróżowania nie tylko przez powietrze. Potrafi on zamienić beton, stal, a nawet drewno w autostradę, którą dociera do najdalszych zakątków budynku, często omijając nasze próby wyciszenia. Ten podstępny podróżnik to dźwięk materiałowy.
Definicja Profesjonalna
W budownictwie i akustyce architektonicznej rozróżnienie drogi propagacji hałasu jest kluczowe dla skutecznej izolacji.
Dźwięk materiałowy – dźwięk rozprzestrzeniający się w ośrodku stałym w wyniku oddziaływania na ten ośrodek dźwięków powietrznych lub drgań materiałowych.
Oznacza to, że nośnikiem energii nie jest tu powietrze, ale konstrukcja budynku (stropy, ściany, rury). Dźwięk ten staje się słyszalny dla nas (jako dźwięk powietrzny) dopiero wtedy, gdy rozdrgana konstrukcja wypromieniuje go z powrotem do powietrza w naszym pomieszczeniu.
Akustyka w Prostych Słowach
Wyobraź sobie, że mieszkasz w bloku na 3. piętrze. Sąsiad na 8. piętrze wierci dziurę w ścianie wiertarką udarową. Mimo że dzieli was pięć kondygnacji i mnóstwo zamkniętych drzwi, słyszysz to wiercenie tak wyraźnie, jakby stał tuż za twoją ścianą. Dlaczego?
Wiertło uderzające w beton wprawia w silne drgania całą płytę ściany. Te drgania nie "szukają" powietrza – one pędzą bezpośrednio przez sztywną, połączoną konstrukcję budynku (beton i stal świetnie przewodzą dźwięk, znacznie szybciej i z mniejszymi stratami niż powietrze). Drgania te wędrują w dół przez zbrojenia i ściany nośne, aż docierają do twojego pokoju. Tam wprawiają w drgania twoje ściany, które działają jak wielkie membrany głośnikowe, emitując hałas wprost do twoich uszu.
Dźwięk materiałowy powstaje na dwa główne sposoby:
Bezpośrednie uderzenie: Kroki sąsiada w szpilkach, upadający przedmiot, wiertarka, przesuwanie mebli. To tzw. dźwięki uderzeniowe (podkategoria dźwięków materiałowych).
Pobudzenie od powietrza: Bardzo głośna muzyka (szczególnie basy) u sąsiada może wprawić ścianę w drgania, które przeniosą się konstrukcją do innych mieszkań.
To dlatego izolacja dźwięków materiałowych jest tak trudna – nie wystarczy uszczelnić drzwi. Często trzeba "odciąć" drogę transmisji, np. stosując podłogi pływające czy dylatacje, które przerywają ciągłość konstrukcji i nie pozwalają wibracjom wędrować dalej.
Podsumowanie
Dźwięk materiałowy to hałas "zaklęty w murach". Rozchodzi się wewnątrz ciał stałych – konstrukcji budynku czy rurach instalacyjnych. Jest głównym winowajcą problemów z sąsiadami (tupanie, wiercenie), ponieważ potrafi pokonywać duże odległości w strukturze budynku niemal bez strat energii, by w końcu wypromieniować jako słyszalny hałas w odległym pomieszczeniu.
Zobacz też
Obserwuj nas na Instagramie
Biuro / Showroom
Produkcja / Magazyn
Zróbmy coś razem
Skorzystaj z formularza — odpowiemy jak najszybciej!
